Sinds 2001 rijd ik graag op mijn racefiets. Wielrennen is voor mij de ideale manier om mijn hoofd leeg te maken. Lekker buiten bezig zijn en tegelijkertijd ook mentaal weer even alles op een rij zetten. Dat doet me altijd goed. Een rondje door de polder, over de heuvels of in het buitenland. Ik wissel graag af. De wielersport is daarom steeds belangrijker voor me geworden. Zowel fysiek als mentaal.

Als tiener leerde ik wielrennen in de regio Arnhem-Nijmegen bij Toer en WielerClub ‘t Verzetje uit Bemmel. Na vele toerkilometers te hebben gemaakt bij mijn lokale wielervereniging reed ik op mijn zestiende mijn eerste wielerwedstrijd. Ik haalde veel plezier uit het koersen, leerde veel bij in iedere wedstrijd en genoot nog het meest van ‘t ouwehoeren op de fiets. In het peloton van de Nieuwelingen, Junioren, Beloften en Amateurs koerste ik een tiental jaren mee.

Ook buiten deze fysieke uitdagingen om bleef de wielersport mij boeien. Zo was ik tijdens mijn studietijd actief als coördinator van het promoteam bij de Giro in Gelderland, vond je me regelmatig terug bij mijn Studenten Wielerverenging en studeerde ik af bij de KNWU.

In 2019 genoot ik enkele maanden van mijn werk als gids op het Spaanse wielereiland Mallorca. Een mooie tijd op een plek waar ik nog altijd graag terug kom.

Eenmaal terug in Nederland besefte ik dat de wielersport hier ook meer is gaan leven. Niet alleen tijdens drie weken Tour de France, maar het hele jaar door. Prachtig om te zien. Vrienden, familie en collega’s kochten massaal racefietsen in. De toename in het aantal recreatieve wielrenners was in 2020 ook direct terug te zien op de fietspaden en dijken. Deze vulden zich met coronafietsers; mensen die door de coronapandemie een nieuwe racefiets kochten of hun oude tweewieler weer afstofte en eropuit trokken. Dat zij zich niet altijd even netjes gedroegen bleef ook in de media niet onbesproken, zoals te lezen in deze boeiende column van Frank Heinen (HP De Tijd). Wielrennen werd helemaal hot.

Hierbij krijgt het leven naast de fiets steeds vaker waardering en (h)erkenning. Wielrennen is namelijk zoveel veel meer dan alleen maar veel of hard fietsen. De aandacht voor het materiaal, de koffie onderweg en de grote verhalen na afloop van een rit. Dat is precies wat wielrennen voor mij zo verslavend maakt.

Door de toename van het aantal wielrenners in Nederland werd er op steeds meer openbare plekken rekening gehouden met de sportieve fietsers. Steeds vaker werden cafés zelfs afgestemd op wielrenners, de wielercafés. In de zomer van 2020 reed ik een Fietsvakantie in eigen land en bezocht hierbij enkele van deze wielercafés in Nederland. Hier werd ik direct enthousiast van.

Een duidelijk overzicht van alle wielercafés ontbrak. Daarom besloot ik om deze website te ontwikkelen zodat fietsliefhebbers dergelijke hotspots nog makkelijker kunnen vinden. Toen de horeca het alsmaar moeilijk kreeg vanwege Covid-19 was dit een extra stimulans om deze wielercafés zo een steuntje in de rug te bieden.

Voor de toekomst van Wielercafes.nl staan diverse plannen en uitdagingen gepland. Wil je hier niets van missen? Meld je dan aan voor onze nieuwsbrief. Wil je graag samenwerken, eens sparren tijdens een fietsrit of heb je een vraag / aanvulling voor de website? Neem dan contact met me op. Ik ga graag met je in gesprek.