De weg uit de stad Eindhoven is bewonderenswaardig. Langs fietspaden geraken we zonder veel verkeershinder de stad uit. Akkoord, het is iets na achten op een zaterdagochtend, de stad ontwaakt nog. De Nederlanders hebben dat echter goed geregeld. Een enkel gravelstrookje moeten we verwerken om helemaal op weg te zijn. Dichter bij de Strade Bianche, die vandaag verreden wordt, komen we echter niet meer. Wie echt wil gravelen is hier trouwens wel aan het juiste adres, de ruime omgeving van Eindhoven biedt vele mogelijkheen. We zetten koers richting Belgie langs een, alweer typisch Nederland, afgescheiden breed en goed bollend fietspad. Rechttoe, rechtaan, dat wel. De route die we vandaag rijden is een grote rechthoek. Als je louter op de kaart kijkt zou je het stuur als optie kunnen voorzien. Je moet geen uitstekende piloot zijn om het traject te volbrengen. Daar waar het fietspad overgaat in een betonstrookje naast de weg, is het duidelijk. België! De wegen worden wat kleiner, een fietspad loopt dwars door de bossen. De koude die in de beginkilometers een vat leek te krijgen op mijn vingers maakte snel plaats voor warme handen. Het is een heerlijke winterse fietsdag. Fris en zonnig.